Renesans(a)

renesans(a)

Značenje riječi

renesans(a)

(fr. renaissance) 1. obnova, preporod, procvat, uskrs; 2. naročito: ponovno raćanje, preporod klasične starine - ili, tačnije, slobodnog i stvaralačkog čovečjeg duha - pod uticajem klasične književnosti, umetnosti i filozofije (za razliku od srednjovekovnog crkvenog jarma i vlasti crkve nad čovečjim duhom). To je „najveći progresivni prevrat koji je čovečanstvo dotada doživelo, doba koje je tražilo i rađalo džinove, džinove po snazi uma, strasti i karakteru, po svestranosti i učenosti" (Engels, „Dijalektika prirode"). Pokret se javio u Italiji, oko 1350, odakle se nadmoćno rasprostro i zagospodario duhovima celog Zapada, održavajući se do početka XVI veka. Glavna obeležja ovoga doba su: odbacivanje autoriteta, obraćanje stvarnom životu i iskustvu, poverenje u sopstveni razum, disciplinovanje mašte pod uticajem razvitka prirodnih nauka, itd.; arh. građevinski stil ovoga perioda sa elementima grčko-rimske arhitekture.